Szybki dostęp:
Przejdź do menu głównego Nagłówek strony
Skontaktuj się z nami
Światowy Dzień Walki z Otyłością

24 października Światowy Dzień Walki z Otyłością

24 października ustanowiono  Światowym Dniem Walki z Otyłością. Wydarzenie to ma na celu zwrócenie społecznej uwagi na problemy związane z powszechnym występowaniem nadwagi i otyłości. Dodatkowo, istotnym aspektem poruszanym w trakcie Światowego Dnia Walki z Otyłością jest także zwiększenie świadomości społeczeństwa na temat istotnej roli prawidłowego odżywiania, które ma znaczący wpływ na stan zdrowia i jakość życia. Należy również wyraźnie zaznaczyć, że otyłość uznano za jedną z chorób cywilizacyjnych XXI wieku.

 

Scrolluj by zobaczyć więcej

Nadwaga i otyłość stanowią narastający problem zdrowotny na całym świecie. Na podstawie licznych badań wykazano, że występowanie nadwagi i otyłości może być związane z występowaniem ponad 200 różnych poważnych chorób. Można do nich zaliczyć m.in. wzrost zachorowań na cukrzycę typu 2, występowanie nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca i układu krążenia, zawału serca, zakrzepicy, udarów, stłuszczenia wątroby, zespołu metabolicznego, chorób woreczka żółciowego, dyslipidemii, zwyrodnień stawów, bezdechu sennego, przepukliny, zwiększają ryzyko powstawania nowotworów (zwłaszcza raka jelita grubego i raka piersi), obrzęków, mogą przyczynić się do powstania lęków i depresji.

W Polsce wg. danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2019 roku nadwagę lub otyłość stwierdzono u blisko 57% osób powyżej 15 roku życia. Otyłość jest określana jako przewlekła choroba związana z nadmiernym nagromadzeniem tkanki tłuszczowej w organizmie. Powstaje jako efekt dodatniego bilansu energetycznego (więcej energii jest dostarczanej niż zużywanej przez organizm). Nadwaga i otyłość mogą niekorzystnie oddziaływać na wszystkie układy i narządy człowieka, znacząco pogarszając jakość życia. W konsekwencji może dojść do skrócenia oczekiwanej długości życia. Otyłość, która nie jest leczona nie ustępuje samoistnie, ma częste tendencje do nawrotów, postępuje prowadząc do wielu niekorzystnych zmian w organizmie.

Różnicę pomiędzy otyłością, a nadwagą wyznacza wskaźnik BMI – z języka angielskiego Body Max Index, który stanowi stosunek masy ciała wyrażony w kilogramach do wzrostu wyrażonego w metrach kwadratowych. BMI  nazywany także indeksem masy ciała lub wskaźnikiem Queteleta, to parametr opracowany w 1832 roku przez belgijskiego statystyka, Adolfa Queteleta. Wskaźnik BMI pozwala ocenić, czy masa ludzkiego ciała jest prawidłowa, w efekcie czego wiemy, czy prowadzony przez nas styl życia i stosowana dieta są odpowiednie.

Najczęstsze przyczyny powstawania nadwagi i otyłości to spożywanie wysokokalorycznej, przetworzonej żywności zawierającej duże ilości tłuszczu i cukru, siedzący tryb życia i brak  jakiejkolwiek aktywności fizycznej.

       Do podstawowych metod zapobiegania otyłości należy zaliczyć m.in. regularną aktywność fizyczną i spożywanie prawidłowo zbilansowanej diety z ograniczeniem tłuszczów, cukru i soli oraz picie wystarczającej ilości wody. Ponadto istotnym elementem zbilansowanej diety może być także dbanie o różnorodność spożywanych produktów i regularne przyjmowanie posiłków. Zalecane jest zwiększenie spożycia warzyw i owoców, roślin strączkowych, chudego mleka i przetworów mlecznych, natomiast ograniczenie spożycia mięsa (zwłaszcza tłustego) i alkoholu. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia niezbędnym minimum jest 150 minut umiarkowanej aktywności fizycznej w tygodniu. Pomocna jest znajomość piramidy zdrowego żywienia i aktywności fizycznej.

 

ZALECENIA DIETETYCZNE W LECZENIU OTYŁOŚCI

 

  • regularne spożywanie posiłków
  • unikanie podjadania między posiłkami
  • spożywanie śniadań
  • zjedzenie kolacji 2 -3 godziny przed snem
  • unikanie jedzenia w pośpiechu
  • korzystne jest zwiększenie ilości spożywanych warzyw
  • jedzenie pełnoziarnistych produktów zbożowych, będących doskonałym źródłem błonnika pokarmowego
  • spożywanie co najmniej 2 porcji ryb tygodniowo
  • używanie tłuszczów roślinnych (oliwa z oliwek, olej rzepakowy, olej lniany)
  • jedzenie surówek, pestek, nasion, awokado, roślin strączkowych, chudego mięsa, produktów mlecznych ( do 2% zawartości tłuszczu ) i jaj
  • naprzemienne jedzenie produktów żywnościowych, dla zapewnienia urozmaicenia posiłków
  • unikanie fast foodów, słonych i słodkich przekąsek, produktów cukierniczych, dań instant
  • ograniczenie spożycia soli do najwyżej 5 g dziennie
  • zastępowanie soli ziołami
  • dostateczne nawodnienie organizmu (około 2 litry dziennie)
  • picie wody i lekkich naparów herbat i ziół zamiast słodkich i gazowanych napojów
  • stosowanie zdrowych technik kulinarnych – gotowanie, pieczenie, duszenie
  • unikanie smażenia w głębokim tłuszczu
  • ograniczenie jedzenia do rozsądnych ilości
  • unikanie jedzenia w nocy.

 

 

AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA W LECZENIU OTYŁOŚCI

 

  • dbanie o regularną i umiarkowaną aktywność fizyczną
  • stopniowe zwiększanie aktywności fizycznej – według możliwości indywidualnych
  • odpowiedni dobór ćwiczeń do stanu ogólnego – spacer, bieg, jazda na rowerze, pływanie
  • unikanie braku aktywności fizycznej.

 

INNE KORZYSTNE MODYFIKACJE STYLU ŻYCIA

 

  • eliminacja alkoholu, tytoniu i pozostałych używek
  • dobór odpowiednich metod radzenia sobie ze stresem
  • pomoc psychologa w przypadku jedzenia kompulsywnego lub zespołu jedzenia nocnego
  • zadbanie o odpowiednią jakość i ilość snu, najlepiej 7 – 8 godzin na dobę, zasypianie i wstawanie o stałych porach, wyciszenie emocji przed snem.
  • świadoma kontrola wagi ciała.

 

Bibliografia:

1.Grzymisławski M. Dietetyka kliniczna, PZWL, Warszawa 2019

2.Jarosz M.(red.) Dietetyka.Żywność, żywienie w prewencji leczenia, IZŻ, Warszawa 2017

3.Ostrowska L.,Bogdański P, Mamcarz A. Otyłość i jej powikłania .Praktyczne zalecenia diagnostyczne i terapeutyczne, PZWL, Warszawa 2021

4.Polskie Towarzystwo Otyłości – materiały strona www.ptlo 2024