Opis terapii
HBOT to metoda leczenia i wspomagania leczenia charakteryzująca się inhalacją czystego tlenu medycznego w warunkach podwyższonego ciśnienia. Ciśnienie panujące w komorze podczas sesji hiperbarycznej odpowiada zanurzeniu na 10 do 20 metrów pod wodę, w zależności od stosowanego protokołu leczniczego. Zastosowanie ciśnienia w komorze pozwala na znaczne zwiększenie ilości tlenu w organizmie. W warunkach normalnego ciśnienia tlen przenoszony jest przez ertrocyty i tylko w niewielkiej ilości rozpuszcza się w osoczu (0,3 ml tlenu w 100 ml osocza). Pod ciśnieniem nadmiar tlenu rozpuszcza się w osoczu w znacznie większej ilości (do 6,6 mml/100 ml osocza) i w tej postaci przenoszony jest do tkanek, a w szczególności do obszarów zmienionych chorobowo, często znacznie niedotlenionych, wspomagając w ten sposób przywrócenie prawidłowych warunków fizjologicznych i rozpoczęcie regeneracji tkanek i tym samym ich gojenia. W komorach wieloosobowych pacjenci inhalują się tlenem medycznym przy użyciu masek lub tzw. kapturów tlenowych w obecności atendenta medycznego. W komorach jednoosobowych tlen podawany jest również przez maskę lub pacjent przebywa w atmosferze czystego tlenu. Czas zabiegu wynosi (w zależności od zastosowanego protokołu) od 1 godz. 10 minut do 1 godz. 35 minut. Zabiegi wykonywane są codzienne, w dni robocze (pn-pt). Komora wieloosobowa dysponuje systemem monitorującym oraz respiratorem umożliwiając przeprowadzenie HBOT u chorych w ciężkim stanie w określonych przypadkach. Nadzór nad prawidłowym przebiegiem ekspozycji hiperbarycznej sprawiają: lekarz hiperbaryczny, wykwalifikowany personel pielęgniarski oraz technik komory hiperbarycznej. Pacjenci skierowani do terapii HBOT podlegają wstępnej kwalifikacji w celu potwierdzenia istniejącego wskazania do zastosowania terapii (wg listy Europejskiego Komitetu Medycyny Hiperbarycznej z 2016 roku) oraz wykluczenia istniejących przeciwwskazań.
Stosowanie
Wskazania do zastosowania hiperbarii tlenowej: • Zatrucie tlenkiem węgla • Choroba dekompresyjna • Zator gazowy • Złamania otwarte z zespołem zmiażdżenia • Profilaktyka osteoradionekrozy po ekstrakcji zębów • Osteoradionekroza żuchwy • Radionekroza tkanek miękkich (poradiacyjne zapalenie pęcherza moczowego i odbytnicy) • Infekcje beztlenowcowe i mieszane • Nagła głuchota idiopatyczna • Stopa cukrzycowa • Martwica jałowa głowy kości udowej • Przeszczepy i płaty skórne zagrożone martwicą • Zator tętnicy środkowej siatkówki • Zespół zmiażdżenia bez złamania • Osteoradionekroza – kości inne niż żuchwa • Radionekroza tk. miękkich (poza pęcherzem moczowym i odbytnicą) • Owrzodzenia niedokrwienne • Przewlekłe zapalenie kości i szpiku • Oparzenia (powyżej 20% TBSA II st.) • Odma pęcherzowa jelit • Neuroblastoma st. IV • Urazy mózgu (encefalopatia anoksyczna, niedotlenienie przewlekłe) • Radionekroza krtani • Radionekroza w obrębie OUN • Zespół poreperfuzyjny po zabiegach naczyniowych • Przeszczepy kończyn • Niegojące się rany wynikające z chorób układowych • Anemia sierpowatokrwinkowa • Przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego (bladder pain syndrome)
Centrum Leczenia Oparzeń
im. dr. Stanisława Sakiela
w Siemianowicach Śląskich
ul. Jana Pawła II 2, 41-100 Siemianowice Śląskie
Wejście główne od ulicy Zygmunta Krasińskiego
Skontaktuj się z nami
Biuro Dyrektora:
Sekretariat, tel. 32 735 76 00
Sekretariat Medyczny:
Sekretariat, tel. 32 735 74 44, tel. 32 735 76 16
Kontakt w sprawach medycznych:
lek. Przemysław Strzelec, tel. 32 735 74 43
Kontakt w sprawach medialnych:
Wojciech Smętek tel. 32 735 75 43
Kluczowym aspektem leczenia oparzeń jest dopilnowanie prawidłowego gojenia się uszkodzonych tkanek, tak aby skutecznie się one zregenerowały, a następstwa urazu stały się niewidoczne lub zredukowane do minimum. Wyzwaniem stojącym przed lekarzami w tym zakresie jest niedokrwienie oparzonych obszarów, pojawiający sięobrzęk, a także utrata krwi — wszystkie znacząco utrudniają powrót do zdrowia. Odpowiedź na potrzeby Pacjentów z oparzeniami stanowi komora hiperbaryczna. Leczenie ran przewlekłych oraz oparzeń z jej pomocą okazuje się znacznie efektywniejsze, dlatego w CLO zapewniamy możliwość korzystania z niej w ramach prowadzonej terapii.
Leczenie w komorze hiperbarycznej
Leczenie w komorze hiperbarycznej opiera się na inhalacji czystego tlenu medycznego w warunkach podwyższonego ciśnienia — to ostatnie zapewnia skuteczniejsze rozpuszczanie się wspomnianego pierwiastka w osoczu krwi, a tym samym jego efektywniejsze dostarczanie do zmienionych chorobowo tkanek. W ten sposób HBOT powstrzymuje zwiększanie się obrzęku oparzonych obszarów, poprawia ich ukrwienie, ogranicza utratę płynów, zmniejsza ryzyko pogłębiania się oparzeń oraz pobudza naturalne mechanizmy regeneracyjne. Leczenie w komorze hiperbarycznej wspiera też regenerację tkanek poprzez zapobieganie rozwojowi bakterii w zranionych miejscach.
Oparzenia, zatrucie czadem i nie tylko
W Centrum Leczenia Oparzeń im. dr. Stanisława Sakiela zapewniamy możliwość leczenia w komorze hiperbarycznej szczególnie jako wsparcia w terapii oparzeń. Może ono okazać się nieocenioną pomocą przy oparzeniach II stopnia przekraczających 20% całkowitej powierzchni ciała, a także przy ranach przewlekłych będących wynikiem chorób układowych; można je stosować również przy przeszczepach skórnych zagrożonych martwicą. Komora hiperbaryczna znajduje jednak znacznie szersze zastosowania w leczeniu — w CLO można z niej skorzystać też m.in. przy zatruciach tlenkiem węgla, chorobie dekompresyjnej, stopie cukrzycowej, anemii sierpowatokrwinkowej i nie tylko. Należy pamiętać, że chociaż leczenie w komorze hiperbarycznej niejednokrotnie okazuje się znakomitym wsparciem w terapii rozmaitych dolegliwości, wymaga ono systematyczności i cierpliwości. W CLO zapewniamy możliwość skorzystania z tlenoterapii prowadzonej w komorach jedno- lub wieloosobowych, w każdym przypadku pod okiem zespołu wykwalifikowanych specjalistów. Zachęcamy do kontaktu.