W CLO prowadzony jest obecnie eksperyment polegający na zastosowaniu komory hiperbarycznej jako metody leczenia zespołu pocovidowego (syndrom post-COVID). COVID-19, wywołany przez SARS-CoV-2, może wiązać się z ponad 50 różnymi następstwami i powikłaniami medycznymi, które trwają od tygodni do miesięcy po początkowym wyzdrowieniu. Wśród długoterminowych skutków związanych z infekcją COVID-19 znajdują się m.in. tak poważne jednostki chorobowe jak udar, cukrzyca, zmniejszoną zdolność dyfuzyjna płuc, bezdech senny, zwłóknienie płuc, arytmie, zapalenie mięśnia sercowego [Lopez-Leon S, 2021]. Dodatkowo pacjenci skarżą się m.in. na męczliwość, problemy ze snem, bóle głowy, bóle mięśniowe, nerwowość, odczucie niepokoju i wahania tętna. Dostępne wyniki badań klinicznych wskazywały, że oksygenacja w komorze hiperbarycznej może wpływać na złagodzenie długu tlenowego i zmniejszenie reakcji zapalnych, dlatego w CLO przeprowadzono eksperyment leczniczy, polegający na wykonaniu 3 serii sprężeń, po 5 każda, jako metody leczenia zespołu pocovidowego. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że sprężanie w komorze hiperbarycznej skutkuje subiektywną poprawą stanu zdrowia pacjenta, jego jakości życia oraz powoduje zmniejszenie objawów charakterystycznych dla zespołu post-COVID, takich jak bóle głowy, bóle mięśniowo-stawowe, męczliwość, problemy z koncentracją i pamięcią, problemy ze snem i problemy z nabraniem pełnego oddechu. Sesje w komorze hiperbarycznej powodują istotny statystycznie i klinicznie wzrost wydolności fizycznej pacjenta (mierzonej testem Fullerton). Trzy cykle sprężań po 5 dni powodują istotny spadek poziomu mleczanów, a więc przyczyniają się do wyrównania kwasicy u pacjentów. Wykonane przez nas badania jednoznacznie wskazują, że komora hiperbaryczna jest skuteczną metodą leczenia zespołu pocovidowego.
