W CLO realizowane są również badania dotyczące wytworzenia „żywego” przeszczepu skóry. Biowitalny opatrunek tego typu mógłby stanowić alternatywę dla przeszczepów skóry własnej pacjenta. Chorzy z rozległymi i głębokimi oparzeniami, którzy nie mają wystarczającej powierzchni zdrowej, nieuszkodzonej skóry (tzw. pól dawczych) do autologicznych przeszczepów skóry, wymagają niestandardowych metod leczenia. Inżynieria tkankowa jest zatem użytecznym narzędziem do rozwiązania tego problemu. Celem prowadzonych badań jest znalezienie optymalnej metody produkcji „żywego” substytutu skóry na bazie bezkomórkowej matrycy ludzkiej skóry właściwej (ADM) oraz m.in. hodowanych in vitro fibroblastów i keratynocytów oraz komórek macierzystych. Przeszczep tego typu powinien w pełni odpowiadać naturalnemu przeszczepowi skóry ludzkiej, zarówno pod względem histologicznym jak i funkcjonalnym [Łabuś et al. 2012, Kawecki et al. 2018, Łabuś et al. 2018, Łabuś et al. 2020].
LINKI DO KOLEJNO CYTOWANYCH PUBLIKACJI:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22659361/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28194860/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28323389/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31430055/
